ကုလားအုပ္က ဝံပုေလြရဲ႕ ၿပိဳင္ဖက္မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကုလားအုပ္မွာ ပရိယာယ္တစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။ ကုလားအုပ္ရဲ႕ ပရိယာယ္က ရင္ဆိုင္တိုက္ခုိက္တာမဟုတ္ဘ
ကုလားအုပ္နဲ႔ ဝံပုေလြရင္ဆိုင္တိုးတဲ့အခါ ဝံပုေလြက တိုက္ခိုက္ဖို႔ပဲအလ်င္စလို လုပ္တယ္။ ကုလားအုပ္ကို ခ်က္ခ်င္းတိုက္ခိုက္ အပိုင္စားဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့တာပဲ။ ကုလားအုပ္က ေတာ့ ဝံပုေလြကိုေတြ႔တာနဲ႔ ႏွစ္ခ်က္သံုးခ်က္ေလာက္ ေအာ္ၿပီး သုတ္ေျခတင္ေျပးေတာ့တယ္။ ပါးစပ္နားေရာက္ခါနီးတဲ့ အစာကို ဝံပုေလြက ဘယ္လက္လြတ္ခံမလဲ! ကုလားအုပ္ကေျပးရင္ သူေနာက္က အတင္း လိုက္တယ္။ ဒီလို ေနာက္က အေျပးလိုက္တာဟာ ကုလားအုပ္ရဲ႕ပရိယာယ္ကြက္ထဲ ေရာက္သြားၿပီဆိုတာကို ဝံပုေလြ မသိဘူး။
ေျပးစမွာ ကုလားအုပ္က ဝံပုေလြေလာက္ အေျပးမသန္သလိုပဲ။။ ေျပးရင္းေရွာင္ရင္းနဲ႕ ဝံပုေလြရဲ႕အေျပး က တေျဖးေျဖးေႏွးလိုက္လာတယ္။ ဝံပုေလြေႏွးရင္ ကုလားအုပ္ကလည္း လိုက္ေႏွးတယ္။ ဒါဟာ ဝံပုေလြကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေပးလိုက္တ
ကုလားအုပ္ ေႏွးလာတာကိုေတြ႔ေတာ့ ဝံပုေလြက ဆက္လိုက္တယ္။ ကုလားအုပ္က ဆက္ေျပးတယ္။ အားကုန္လာသလို ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေျပးတယ္။ တကယ့္ တကယ္ အားကုန္လာ တာက ဝံပုေလြပါ။ သဲကႏၱာရမွာက်င္လည္တဲ့ ကုလားအုပ္က လြယ္လြယ္နဲ႔ ဘယ္အားကုန္ခမ္းႏိုင္မလဲ!
ဒါဟာ ကုလားအုပ္က ဝံပုေလြကို သဲကႏၱာရအတီင္း နက္နက္ထဲေရာက္ေအာင္ မွ်ားေခၚသြားတာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဝံပုေလြခမ်ာ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ၿပီး ပါးစပ္အျမဳပ္ျဖဴထလို႔ ကႏၱာရလြင္တီးေခါင္ေခါင္မွာ အားျပတ္လဲက်ရတယ္။ ဒါဟာ ရန္သူကိုအလဲၿဖိဳတဲ့ ကုလားအုပ္ရဲ႕ ပရိယာယ္ျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ကုလားအုပ္က ရန္သူကိုလက္ရံုးအားနဲ႔ တိုက္ခိုက္အႏိုင္ယူလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဉာဏ္အား၊ သည္းခံႏိုင္အားနဲ႔ အလဲၿဖိဳအႏိုင္ယူလိုက္တာျဖစ္
No comments:
Post a Comment